5

Ik zou niet beweren dat ik er een bloedhekel aan heb, maar dat gevoel komt toch aardig in de buurt als het gaat over cijfers. Ze dansen over het scherm en geraken maar niet in mijn hoofd als ik ze moet onthouden. Soms – als ik eenmaal bezig ben met facturen of met rekeningen checken – krijg ik er wel plezier in om tabellen en kolommen aan te vullen met getallen die ik ogenblikken later alweer ben vergeten.

 

Een tarief bepalen

Bepalen hoeveel je werk kost is in het begin haast onmogelijk als je geen referentiecijfers hebt van collega-freelancers. Je doet dus een gokje en plakt er een getal op. Het is een zot gevoel om aan je laptopje te zitten en je eerste tekstjes te schrijven, wetend: mensen gaan me hiervoor betalen! Het schrijven op zich is super (want dat is wat ik nu eenmaal graag doe), maar het feit dat je echt zelf geld aan het verdienen bent, geeft je vleugels! Na een tijd ken je de tarieven beter en kan je ook – zonder stamelen of twijfelen – het gewenste bedrag meteen noemen aan de telefoon of in een offerte neerschrijven. Nu de agenda steeds voller staat, raden sommigen me aan om de tarieven te verhogen. Maar ik ben niet zo zeker of ik dat wel wil. Ik hou immers van mijn klanten en wil hen niet verliezen omdat ze me niet meer kunnen betalen (of is dat belachelijk naïef?).

Per uur? Per karakter? Per regel? The struggle continues

Hoewel ik min of meer een vast tarief hanteer, blijf ik vaak twijfelen bij het tariferen. Wat te doen, bijvoorbeeld, met opdrachtgevers die zélf hun tarieven meesturen met de opdracht. Kan je dan nog onderhandelen, met het risico dat je de opdracht niet krijgt? Wat met het verschil tussen creatieve copy (het bedenken van een naam, een baseline, een slogan, een quote) versus informatieve longcopy versus vlammende social shortcopy versus een vertaling?

Moet je aanrekenen per teken? Maar less is bij teksten vaak more. Een tekst is vaak stukken beter als hij kort en snedig is. -BLAM- Dat was een freelancer die zichzelf in de voet schiet.
Aanrekenen per uur? Dan straf je jezelf als je supervlot kan doorwerken. -BLAM bis-
Een pakketprijs per opdracht? Dat vinden klanten vaak niet transparant, ze houden van referentiepunten als uren of tekens. Bovendien is het bij regelmatige lastminute opdrachten lastig om telkens opnieuw een prijs goed te keuren. Het werkt stukken vlotter als je een vast tarief hanteert en als beide partijen weten wat de afspraken daaromtrent zijn.

Het blijft een moeilijke kwestie, waaruit blijkbaar blijkt dat je jezelf haast altijd ‘in de voet schiet’, al heb ik dat gevoel helemaal niet en vind ik dat ik best goede tarieven kan aanrekenen. Ik heb het er nog wel eens over met fellow freelancers. Dat brengt ons misschien tot een geniale oplossing. Watch out!

 

Geen BFF met FBB

FBB (Facturen, BTW en Belastingen), drie woorden waar ik het liefst krijsend van zou weglopen. Maar uiteindelijk is het écht niet zo moeilijk om elk kwartaal je facturen naar je boekhouder door te sturen. Want ja, mijn eigen boekhouding, daar begin ik niet aan. Ik hou me liever bezig met mijn vak, en dat is NIET boekhouden. Ik vroeg mijn erg geduldige en begripvolle boekhouder (zie ook bedankje in vorige blogpost) wat een netto inkomen van een freelancer ongeveer is, en hoeveel je best aan de kant zet voor de belastingen. Hij zei me dat je zo ongeveer 50% overhoudt van je bruto inkomen (nadat je BTW, kosten en sociale kas hebt betaald).

En ook hier, in Denemarken, houdt de boekhouder* het op dit percentage. Verrassend genoeg lijkt het in Denemarken voordeliger om een eenmanszaak te hebben: er is geen opstartkost (ik werd in tien minuutjes zelfstandig online) en … er is géén sociale bijdrage, want alles zit in je personenbelasting. Dat maakt voor kleine zelfstandigen een gigantisch verschil. Nu ja, leven in Denemarken is wel mega duur, en ik hanteer Belgische tarieven, maar ’t biedt toch stof tot nadenken over het Belgisch systeem en het gebrek -voor zover ik weet- aan een soort belangenorganisatie die specifiek voor freelancers dit punt verdedigt. Een interessante aanzet daarover staat hier.

 

Hoeveel verdient een freelancer dan eigenlijk

Met die 50% doe je als zelfstandige best nog aan pensioensparen (iets wat bij mij voorlopig even de mist in gaat, gezien de vele kosten die bij de verhuis komen kijken, maar ’t staat wel boven aan de planning als ik eenmaal terug in België ben) en zet je liefst ook wat centen aan de kant. Bovendien heb je geen congé payé: niet werken = niets verdienen. Schrap ook de dertiende maand, de maaltijdcheques, de hospitalisatieverzekering en de fietsvergoeding.

Zie je ze zakken, die olijke tariefjes op je facturen? Niet bang zijn, dus, om een marktconform (dat woord, aaargh) tarief te hanteren, noch om veel werk aan te nemen als dat zich aandient. Het verschil tussen ‘hier en daar wat opdrachtjes’ en ‘een fulltime gevulde agenda’ laat zich torenhoog zien op de grafiekjes van je inkomen.

 

Conclusie na dit jaar (en een half)

Jep, ik verdien nu wat minder dan toen ik in loondienst werkte (zeker als je de extraatjes meerekent), maar ik voel me een pak rijker. En omdat dat hyper clichématig en overmatig zweverig klinkt, móet ik dat even uitleggen: alle energie die ik vroeger onvermijdelijk stopte in pendelen of in frustraties over rare managementsbeslissingen, die energie heb ik nu over. Ik kan ze gebruiken om meer werk te verzetten, of om deel te nemen aan een schoolactiviteit, of om te doen waar ik zin in heb, mijn dag in te delen hoe het mij best uitkomt of om blogjes neer te pennen. Ik Kies Zelf. Yess!

 

*Ja, ik heb hier in Denemarken na lang zoeken en prutsen ook een boekhouder onder de arm genomen, want in het Deens is dat cijferwerk voor mij helemaal onbegonnen werk. Het Deense systeem zit wel stukken eenvoudiger in elkaar dan het Belgische, gelukkig. Hij heet trouwens Mads (had ook Lars of Rasmus kunnen zijn, en dat is het zo wat qua Deense jongensnamen 😉 ) en is even geduldig en hulpvaardig als de Belgische boekhouder. Thank god! 

 

LIFELESSONS:

  • Huur een boekhouder in.
  • Zit je (tijdelijk) in twee landen, huur dan twee boekhouders in. Ze zijn het sowieso waard.
  • Zoek uit wat een gangbaar tarief is en ga daar niet onder.
  • Verwacht niet dat je de eerste maanden al een fulltime loon zal verdienen. Voorzie dus wat backup en hou er in je gezinsbudget rekening mee.
  • Een tarief plakken op een opdracht? Denk vooraf na over hoeveel tijd je gaat spenderen aan een opdracht. Je zal merken dat je de ene keer wat te ruim rekent (voel je niet schuldig, want) de andere keer schat je het lang niet ruim genoeg in. Het houdt zichzelf in balans én je wordt steeds beter in je werk (en je klanten) inschatten.
  • Zeg ja tegen werk en steek desnoods een tandje bij ‘s avonds en in het weekend (al doe je dat naar ’t schijnt best niet structureel).
  • Samenwerken met andere freelancers is een leuke manier om (tijdelijk te veel) werk aan te pakken (maar dat past niet echt bij het thema financiën).

Beeld: gratis foto van gratisography